Ik ben een ervaringsdeskundige. Op school was ik een aardig kereltje, maar een dromer. In gedachten schreef ik boeken, bezocht ik landen, ontmoette ik helden, monsters en heksen.
Wat de juf of meester vertelde, ging vaak volledig langs mij heen. Ik onthield de raarste dingen maar snapte steeds niet de fijne kneepjes van de spelling. Het Kofschip moest mij keer op keer worden uitgelegd. En dan mijn handschrift… Ze dachten echt even d
at het voor mij allemaal te hoog gegrepen was.
Sociaal was ik niet sterk. Ik vond het moeilijk ergens bij te horen. Andere kinderen vonden simpelweg hele andere dingen leuk dan ik. Dat begreep ik niet.
Ik volgde veel studies. Telkens weer botste ik met de regels en de brute kortzichtigheid van het systeem. Pas veel te laat kreeg ik door dat het ook aan mij lag. Immers: ‘anders zijn’ was mijn identiteit geworden. Stel je voor dat ik ook ‘gewoon’ kon zijn. De gedachte alleen al.
Het was vallen en opstaan. Mijzelf echt leren kennen had ik te lang uitgesteld.
Mijn grote geluk is dat ik op de raarste plekken mensen ontmoette die goede vrienden zijn geworden. Die vriendschap en herkenning hebben mij heel veel liefde, motivatie en plezier gegeven. Daarom vind ik het belangrijk om hoogbegaafden met elkaar in contact te brengen.
De loopbaan was niet altijd makkelijk maar door mijzelf te blijven heb ik hele mooie dingen mogen doen: journalist, museumdirecteur, directeur van een Hbo-instelling en oprichter van de Burton Academie. Ik woon en werk ik in Normandië en Amsterdam.
Twee inzichten hebben mijn wereld bepaald:
- je kunt niemand tegen zijn zin gelukkig maken.
- mijn diepste drijfveer is om mensen te helpen om te gaan met hun talenten en te leren houden van het leven.
Nu heb ik het mooiste werk wat er is: hoogbegaafde en veelbegaafde mensen helpen zichzelf en de wereld te begrijpen.